Fabada

Fabada tuneada

La fabada (nome popularizáu polos que falen fino), o fabes (como-y llamen los verdaeros asturianos) ye un platu típicu del imperiu, conformáu por fabes (¬¬), xirizu, morciella, salfumán y ácidu cítrico dexogiliburrucleicu. Tamién s'usó como arma medieval.

• Gracies a la fabada podemos iguar les nueses disputes a bas de fogonazos.
• Gracies a la fabada se pue matar a daquién, yá seya por gaséu o por esplosión del individuu oxetivu.
• Gracies a la fabada tenemos combustibles ecolóxicos altamente enerxéticos pal futuru, rivalizando fieramente cola enerxía nuclear
• Gracies a la fabada en Mieres del Camín enxamás nun habrá paru, pos convóquense oposiciones a bomberu cada minutu.
• Dempués d'inxerir grandes cantidaes de fabada, a la hora dir al bañu podemos saber lo que ye una bomba puerca de verdá.
• Cuando yá golisti un bixu fabada'l mundu ye un llugar estremáu.
• Si daquién se tíra un bixu de fabada al rostru, verá'l braeru y nauseabundu rostru la güestia.

Hestoria

Como ye sabíu, cualisquier adelantu teunolóxicu xurde d'una necesidá de la llucha, y llueu si hai suerte, ye posible que puea usáse en tiempu paz.

Cuando Hispania foi invadía pol Imperiu Romanu foron pocos los pueblos que resistieron a les tropes del César, quedando namái Asturies. Numancia y el pueblu d'Astérix y Obélix.

Esto debiose a que dalgunos nanos que poblaben asturies (Nanos Ovetensis esautamente) echáronse moza nesos llares. Cola invasión romana ñació'l llanzallumes, que nun ye otru cosu qu'un llugareñu col culu en pompa dempués de comer 2 kilos de fabes y otru con un chisqueru apuntando. Yá con anterioridá, emplegárase'l llanzallumes en llares remotos d'Asturies (en Cangues fixu), como Mieres, siendo esti'l primer llar del mundu onde esistió un cuerpu bomberos profesional pola cantidá de llumes producíes.

Visigodos y medievu

Cola dómina visigoda, aportaron tiempos de paz, y el consumu fabada quedóse práuticamente recluyíu n'Asturies. La xente comía fabada como actu llúdicu, por preste, y non como actu guerra.

Demientres la invasión musulmana, nuevamente los asturianos nun tuvieron más güevos qu'usar la fabada como arma, pero esta vegá llanzando los botes de Litoral vacios a les mesnaes enemigues.

Dómina contemporánea

Un fechu perimportante nel que la fabada tomó parte, foi nel descubirmientu d'América. Cuntaba Cristobal Colón nel so lechu muerte a un fraire agustín, qu'al pocu salir d'España entro-yos fame, comiéron une fabes, y entamaron a tirar peos. Tala yera la fuercia producía por impulsión a chorru, que llegaron al nueu mundu en 2 hores y media. Al tornar a España dixéron-yos a los Reis Católicos que tardaren 2 meses en dir y otros 2 en volver, pero en realidá los castrones tuvieron nún tou incluyíu en Punta Cana tou esi tiempu. Como esta confesión foi fecha embaxu secretu confesu, el fraire agustín llevóla al fosu, lo cual retrasó la investigación de los aviones a reaición.

Fabada rancia...quicias sobrare'l cuchu...

Pasaren cásique 5 sieglos ensin cosa dala de mención, salvu les sempiternes disputes vecinales mierenses con llanzallumes ñatural, onde 1827 cuntaben con un cuerpu bomberos compuestu por 10 millones de tíos y una muyer, yera una sola, eso sí, yera la xefa'l cuerpu.

Dómina moderna

LLegó'l sieglu XX y inventáronse los aviones a reaición, qu'al entamu consistíen nunos homes que sólo comieren dichu llantaxe demientres una selmana ataos a les ales de los aviones. Estudios posteriores algamaron destilar una cosa nomada querosenu a magar de les morcielles presentes na fabada y dende entós los aviones furrulen con eso.